Met biologische rucola en organische crème in je 100% natuurlijk afbreekbare boodschappentas, zou je zeggen dat je natuur geen vlieg kwaad doet. Maar is biologisch wel altijd beter voor het milieu?
Bio-vlees
Toch niet zo groen: Biologische dieren lopen meer en leven langer, dus hebben ze meer voer nodig. De productie en het vervoer hiervan zorgen samen met de grotere hoeveelheid mest voor meer broeikasgassen. Zo kost elk beetje meer stalruimte voor de kip telkens 10% meer CO2-uitstoot en het biologische varken 20% meer dan zijn broertjes uit de bio-industrie.
Groener: Dierlijke producten zijn hoe dan ook belastend voor het milieu.Dus vaker plantaardig kiezen en je vleeskluifjes creatief hergebruiken is het milieuvriendelijkst. En de biefstuk van boer Harm kost veel minder transportenergie dan bief uit Argentinië.
Natuurlijke cosmetica
Toch niet zo groen: Een verzorgingproducten kan al met ‘natuurlijk’ pronken als het één minuscuul natuurlijk grondstofje bevat, want de term is niet beschermd. Geen een keurmerk voor cosmetica eist 100% natuurlijke grondstoffen die ook nog zonder chemicaliën geteeld zijn, maar slechts een minimumpercentage daarvan. Dus biologische make-up met een keurmerk kan nog ingrediënten bevatten die slecht zijn voor je lichaam en het milieu.
Groener: Controleer op het etiket hoe natuurlijk het product is. Of maak je eigen 100% natuurlijk crèmepje.
Bio-groenten
Toch niet zo groen: Biologische groenten uit Nederlandse verwarmde kassen vergen meer energie dan niet-biologische groente uit Italië. Natuurlijke pesticiden zoals koper en zwavelzouten zijn vaak toegestaan bij biologische landbouw, maar toch zijn deze giftig voor ons.
Groener: Lokale seizoensgroenten kosten minder energie en broeikasgassen dan ingevlogen biologische producten. Hoe lekker vers zouden groenten uit je eigen moestuintje zijn?
Wasmiddelen voor lage temperatuur
Toch niet zo groen: ze doen zich voor als milieuvriendelijk maar wasmiddelen voor lage temperatuur bevatten toch minder vriendelijke chemicaliën als tetra-acetyl-ethyleendiamine en fosfaten. Deze kunnen zorgen voor contacteczeem en in afvalwater voor algenbloei en vissterfte.
Groener: Als je geen chemicaliën wilt check dan de ingrediënten. Energie besparen doe je door alleen een volle machine aan te zetten. En die rookwalm in je blouse kun je aan de waslijn overlaten.
Biologisch katoen
Toch niet zo groen: Een synthetische stof kost qua productie minder energie en water dan biologische katoen. En een biologisch ‘made in China’ shirt zorgt voor meer CO2-uitstoot dan een van polyester uit een Amsterdamse fabriek. Laat je niet misleiden door een keurmerk, er hoeft maar 5% biologische vezel in te zitten. En dan rest nog de vraag of katoen dat zonder bestrijdingsmiddelen en kunstmest behandeld is net zo lang meegaat.
Groener: Je slag slaan in die tweedehands vintage winkel. Je hebt ook minder vaak kleding nodig als je goed spul koopt wat lang meegaat.
Elektrische auto
Toch niet zo groen: Zolang het opwekken stroom niet groen is kost de productie en het gebruik van de elektrische auto net zoveel energie en CO2 als een dieselauto. Een accu zelf is ook niet erg duurzaam, er zit lithium in, dit is een uitputbare grondstof.
Groener: Lekker fietsen en het openbaar vervoer gebruiken. Of gezellig bij je collega’s in de auto stappen.
Biologisch afbreekbare papieren zak
Toch niet zo groen: De productie ervan kost meer energie en zoet water dan een plastic tas. Het vervoer vergt 7 keer zoveel vrachtwagens, dus dat is 7 keer zoveel gasuitstoot. Papier kun je weliswaar recyclen, maar hier worden agressieve chemicaliën voor gebruikt.
Groener: Een stevige, herbruikbare tas gebruiken die tenminste honderd fietstochten naar de markt overleeft.
Bron: ‘Hoe groen is groen?’ Dominic Muren. Becht’S Uitgevers.
Anne Heijligers 